Oglądając "Must Be The Music" na pewno zwróciliście uwagę na jednego wykonawce.Jeśli nie to warto poświęcić mu trochę czasu. Jest nim Roman "Pazur" Wojciechowski. Szczerze mówiąc mało o nim wcześniej słyszałem. Facet ma taki głos że włoski na karku dęba stają! Wykonuje utwory rockowe i bluesowe. Mimo swojego wieku ma on możliwości aby stać się sławą na ogromną skale. Nastawiony na sukces postanowił przypomnieć o sobie Może wcześniej komuna nie pozwoliła mu się przebić, może coś innego ale teraz wraca do łask i życzę mu powrotu na scenę.
Zaistniał on na Polskiej scenie muzycznej w takich zespołach jak: "Czarne Komety", "Twarze" , "DDD" czy "Yesterday". Niezwykły tembr głosu jakim dysponuje, a także ekspresja jaką emanuje na scenie czynią go jednym z najlepszych polskich głosów.
http://www.pazur.zanet.pl/
sobota, 22 października 2011
niedziela, 16 października 2011
Muzyka w duszy gra
W złych, trudnych, smutnych ale także dobrych, radosnych i beztroskich chwilach towarzyszy nam ulubiona muzyka. Każdy z nas ma swoje ulubione utwory, których słucha w danym stanie. Muzycy pisząc nowe kawałki starają się trafić właśnie do naszych uczuć, (m.in dlatego powstaje coraz więcej piosenek o miłości) a my, słuchając utożsamiamy się ze słowami piosenki, doszukujemy się zgodności. I to właśnie jest piękne w muzyce. Wyzwala w nas różne emocje, daje impuls do działania, a jednocześnie daje spokój wewnętrzny.
Dla jednych będzie to rap, dla innych jazz, a dla jeszcze innych muzyka klasyczna. Nasze zamiłowania do jednego z gatunków muzycznych rodzi się w młodym wieku pod wpływem różnych czynników. Ja zostałem "zROCKowany" głównie przez AC/DC. Zakochałem się po prostu w dźwiękach gitar Angusa i Malcolma. Później zacząłem stopniowo odkrywać świat rockowy. Z czasem odkrywałem nowe świetne zespoły i osobowości. I tak od „acca dacca” (czyt. aka daka) przez Pink Floyd , The Beatles, RHCP i wiele wiele innych trwam do teraz w zamiłowaniu do rocka. Muzyka ta jest odskocznią od życia codziennego jak i wiernym towarzyszem przez ścieżki życia.
Dla jednych będzie to rap, dla innych jazz, a dla jeszcze innych muzyka klasyczna. Nasze zamiłowania do jednego z gatunków muzycznych rodzi się w młodym wieku pod wpływem różnych czynników. Ja zostałem "zROCKowany" głównie przez AC/DC. Zakochałem się po prostu w dźwiękach gitar Angusa i Malcolma. Później zacząłem stopniowo odkrywać świat rockowy. Z czasem odkrywałem nowe świetne zespoły i osobowości. I tak od „acca dacca” (czyt. aka daka) przez Pink Floyd , The Beatles, RHCP i wiele wiele innych trwam do teraz w zamiłowaniu do rocka. Muzyka ta jest odskocznią od życia codziennego jak i wiernym towarzyszem przez ścieżki życia.
piątek, 14 października 2011
Dobry utwór
Dobrym utworem możemy nazwać taki kawałek, który gra nam w duszy przez wiele lat i ciągle uważamy go za coś wspaniałego. Nie jest to "hit tego lata" lecz utwór, który pobudza naszą wyobraźnie gdziekolwiek jesteśmy i cokolwiek robimy niezależnie od czasu w jakim się znajdujemy.
Czy do stworzenia dobrego utworu, czyli takiego co wpada w ucho, zapamiętujemy go po pierwszym przesłuchaniu, robiącym furorę, potrzeba czegoś specjalnego? Dobra solówka? Szalony riff? A może to media wybierają i promują te utwory, które mieszają nam w głowach? Myślę że wszystko po trochu. Gitarzyści dwoją się i troją aby grać nieziemskie solówki z różnym skutkiem. Dobre riffy dodają charakteru piosence. Lecz bez dobrej promocji nikt ich nie usłyszy. Podstawową do zagrania czegoś wyróżniającego się moim zdaniem jest dobrze zgrany zespół, nuty muszą iść jak po sznurku. Mały ale słyszalny błąd psuje cały efekt. Oczywiście to nie wszystko, potrzeba także głębokiego tekstu i wpadającej w ucho linii melodycznej. Łatwo i prosto to z pozoru brzmi, lecz każdy kto próbował już coś stworzyć wie, że to ciężki kawałek chleba. Nie da się ukryć, że wypromować się spośród tysięcy innych, którzy dążą do tego samego nie jest łatwo, lecz nikt tego nie obiecywał! Za to satysfakcja gdy widzi się swoich fanów (choćby garstkę) szalejących gdy TY grasz jest nie do opisania.
A więc warto się starać!
Zastanawialiście się kiedyś czym wyróżniają się dobre utwory?
Czy do stworzenia dobrego utworu, czyli takiego co wpada w ucho, zapamiętujemy go po pierwszym przesłuchaniu, robiącym furorę, potrzeba czegoś specjalnego? Dobra solówka? Szalony riff? A może to media wybierają i promują te utwory, które mieszają nam w głowach? Myślę że wszystko po trochu. Gitarzyści dwoją się i troją aby grać nieziemskie solówki z różnym skutkiem. Dobre riffy dodają charakteru piosence. Lecz bez dobrej promocji nikt ich nie usłyszy. Podstawową do zagrania czegoś wyróżniającego się moim zdaniem jest dobrze zgrany zespół, nuty muszą iść jak po sznurku. Mały ale słyszalny błąd psuje cały efekt. Oczywiście to nie wszystko, potrzeba także głębokiego tekstu i wpadającej w ucho linii melodycznej. Łatwo i prosto to z pozoru brzmi, lecz każdy kto próbował już coś stworzyć wie, że to ciężki kawałek chleba. Nie da się ukryć, że wypromować się spośród tysięcy innych, którzy dążą do tego samego nie jest łatwo, lecz nikt tego nie obiecywał! Za to satysfakcja gdy widzi się swoich fanów (choćby garstkę) szalejących gdy TY grasz jest nie do opisania.
A więc warto się starać!
Zastanawialiście się kiedyś czym wyróżniają się dobre utwory?
wtorek, 11 października 2011
Pozostaje pamiętać...
W tym roku (dokładnie 22. grudnia) mija 10 lat od śmierci Grzegorza Ciechowskiego. Znakomity wokalista i lider Republiki ale także: pianista, flecista, poeta.Popularny Obywatel G.C odszedł od nas niespodziewanie, nagle. Wtedy to właśnie Republika pracowała nad nową płytą. To był duży cios dal polskiej sceny rockowej. Grupa rozpadła się, lecz nie została zapomniana. Do dziś zespół cieszy się dużym zainteresowaniem fanów. Muzyka którą nam pozostawili przetrwa jeszcze wiele pokoleń, a nam pozostaje pamiętać, słuchać. wspominać, naśladować...
Ciekawostka:
5 sierpnia 2011 na XVII Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą z okazji 30 rocznicy powstania zespołu i 10 rocznicy śmierci Grzegorza Ciechowskiego odbył się specjalny koncert nazwany Przystanek Republika. Wzięli w nim udział byli muzycy Republiki oraz zaproszeni goście m.in. Piotr Mohamed, Tomasz Lipnicki, Andrzej Kraiński, Tomasz Pukacki, Ania Dąbrowska i Maciej Silski.
niedziela, 9 października 2011
I'm With You
Może i trochę już minęło czasu (bo już 1,5 miesiąca temu został w Polsce wydany najnowszy krążek RHCP) ale przynajmniej był czas na dogłębne wsłuchanie się w nowe nagrania.
Już bez Johna Frusciante w składzie, za to z nowym gitarzystą Joshem Klinghofferem oraz bujnym wąsem Anthony'ego popularne na całym świecie papryczki wracają z nową płytą. Moje pierwsze odczucia po przesłuchaniu: duży wpływ nowego gitarzysty, bardzo dobry bas (Flea jak zawsze daje czadu), wciągające kawałki, ale jednak czegoś brakuje. Czego? Moim zdaniem mocnego uderzenia i porywającej solówki! Młody Josh choćby stanął na uszach nie dorówna John'owi. Mimo iż radykalnych zmian w brzmieniu nie ma to czuć niedosyt. W Internecie można przeczytać, że dopiero za czwartym czy piątym przesłuchaniu da się tą płytę pokochać. Trudno się z tym nie zgodzić. Mimo wszystko po zapowiadanych "zmianach" w zespole płytę oceniam na plus. Red Hot Chilli Peppers bez Johna Frusciante nadal jest wielkie i stawia wysoko porzeczkę innym.
Let's rock...
Pierwszy post pierwsze emocje. Tym samym rozpoczynam moją przygodę z blogowaniem. Nie wiem czego się spodziewać ale oczekuje ciekawych dyskusji na temat sceny rock'owej zarówno zagranicznej jak i polskiej. Chce się podzielić moimi opiniami i wnioskami oraz poddać je waszym przemyśleniom. Będą tu poruszane wątki m.in młodych obiecujących zespołów, koncertów, wydarzeń muzycznych, wspomnienia legend. Gorąco zachęcam do dzielenia się swoimi opiniami
Subskrybuj:
Posty (Atom)